Ryjkonosy

Ryjkonosy,długoszki(Macroscelidea)–rząd niewielkich,naziemnych ssaków łożyskowych o wydłużonym nosie i cienkich,krótkich kończynach.

Występowanie 

Zamieszkują najbardziej na północ wysunięte obszary Afryki Północnej oraz większość Afryki subsaharyjskiej.Nie występują w Afryce Zachodniej i na Saharze.Zajmują różnorodne siedliska–od obszarów suchych lub kamienistych po zarośla i lasy tropikalne.

Charakterystyka

Ich cechą charakterystyczną jest długi,elastyczny nos w kształcie ryjka,długie i cienkie kończyny,duże oczy i długi,cienki ogon.Kończyny tylne są dłuższe od przednich,skoczne.Ryjkonosy osiągają do ok.30 cm długości ciała(bez ogona).Budową szkieletu przypominają wiewióreczniki.Mają dobrze rozwinięte zmysły słuchu i wzroku.Długoszki są aktywne głównie za dnia,co–obok większego mózgu–odróżnia je od większości owadożernych(Insectivora).Niektóre gatunki poruszają się skokami podobnie do antylop.Odżywiają się owadami i pokarmem roślinnym.

Taksonomia

Ryjkonosy były do niedawna słabo poznane.Dawniej zaliczano je w randze podrzędu do owadożernych lub tupajów,zajęczaków,a nawet kopytnych.Wyniki badań genetycznych sugerują ich przynależność do kladu afroterów(Afrotheria)–zwierząt wywodzących się z Afryki.

Do rzędu ryjkonosów zaliczana jest jedna rodzina:

• ryjoskoczki(Macroscelididae) 

obejmująca kilkanaście gatunków żyjących współcześnie oraz kilka wymarłych,znanych z zapisu kopalnego Afryki od eocenu.